- گریبان کش(خوَرْ / خُرْ)
گریبان کشنده. کسی که گریبان دیگری را گیرد و کشد:
یار گریبان کش و دامنکشان
آستی از رقص جواهرفشان.
نظامی
یار گریبان کش و دامنکشان
آستی از رقص جواهرفشان.
نظامی
معنی گریبان کش - جستجوی لغت در جدول جو
- گریبان کش
کسی که گریبان دیگری را بگیرد و بکشد: یار گریبان کش و دامنکشان آستی از رقص جواهر فشان. (نظامی)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گِ نِ)
لغت نامه دهخدا
کمر کوه و جایی که در میان کوه بود. (آنندراج) :
گریبان کوه است و دامان صحرا
اگر هست ما را گریبان و دامان.
میرزا طاهر وحید (از آنندراج).
رجوع به گریبان دشت شود
گریبان کوه است و دامان صحرا
اگر هست ما را گریبان و دامان.
میرزا طاهر وحید (از آنندراج).
رجوع به گریبان دشت شود
(گِ نِ دَ)
لغت نامه دهخدا
میان دشت. وسط دشت، چون کمر کوه:
کرده برون سر ز گریبان دشت
گشته لباس همه دامان دشت.
میرزا طاهر وحید (از آنندراج)
کرده برون سر ز گریبان دشت
گشته لباس همه دامان دشت.
میرزا طاهر وحید (از آنندراج)
(گِ نَ)
لغت نامه دهخدا
مجموع برگه هایی که در قاعده پایک های فرعی (گل آذین) قرار گرفته اند گریبانک نامیده میشوند. رشد گریبانه و گریبانک در بعضی از گل آذین های چتری زیاد نیست و حتی بعضی از آنها فاقد گریبانه و گریبانک میباشند. (گیاه شناسی ثابتی ص 452)
(مَ / مِ خوَرْ / خُر دَ)
لغت نامه دهخدا
گریبان کسی را گرفتن و کشیدن:
بخلق و فریبش گریبان کشید
بخانه درآوردش و خوان کشید.
سعدی (بوستان).
نه دل دامن دلستان میکشد
که مهرش گریبان جان میکشد.
سعدی (بوستان).
بدست جذبه چو دلجویی رضای پدر
ز هند سوی وطن میکشد گریبانم.
صائب
بخلق و فریبش گریبان کشید
بخانه درآوردش و خوان کشید.
سعدی (بوستان).
نه دل دامن دلستان میکشد
که مهرش گریبان جان میکشد.
سعدی (بوستان).
بدست جذبه چو دلجویی رضای پدر
ز هند سوی وطن میکشد گریبانم.
صائب
(حَ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
عزلت گرفتن. کنار کشیدن: متعرضان مملکت و متمردان دولت سر در گریبان عزلت کشیدند. (سندبادنامه ص 9).
سلامت خواهی از چشم بدان سر در گریبان کش
که از گردن فرازی بر هدفها تیر میریزد.
صائب
سلامت خواهی از چشم بدان سر در گریبان کش
که از گردن فرازی بر هدفها تیر میریزد.
صائب
گریبان کسی را گرفتن و کشیدن: بخلق و فریبش گریبان کشید بخانه در آوردش و خوان کشید. (بوستان)